Poczuć dotyk
Chorzowianin 2008-09-30
Miejski Dom Kultury „Batory". Sesja naukowa „W przestrzeni dotyku”. Cykl naukowych spotkań i publikacji pod szyldem Medium Mundi rozpoczęto w 2004 roku. Najnowszą odsłonę projektu poświęcono dyskusji na temat cielesności i dotyku.

– Wybraliśmy właśnie ten temat, ponieważ on dotyczy nas wszystkich i jest bez wątpienia kluczem do bardziej świadomego i bardziej szczęśliwego życia – wyjaśnia Jacek Kurek, jeden z pomysłodawców spotkań. - Myślę, że próba zrozumienia elementarnych doświadczeń naszego życia, takich jak słowo, którego używamy, czy dotyk, jaki odczuwamy, jest wartością fundamentalną. Odnaleźć znaczenie słów, gestów to znaczy odnaleźć drogę do człowieka – dodaje.
Do udziału w sesji zaproszono wybitnych przedstawicieli wielu dyscyplin naukowych m.in. filozofii, historii, teologii, pedagogiki, psychologii, medycyny, architektury, językoznawstwa. Katarzyna Kwapisz-Osadnik z Instytutu Języków Romańskich i Translatoryki UŚ mówiła o języku jako miejscu oswajania przestrzeni. Krzysztof Maliszewski z Instytutu Pedagogiki UŚ opowiadał o roli nauczyciela, a Łukasz Michalski o dialektyce dotyku w tekstach Grzegorza Ciechowskiego. Rozważania na temat śmierci i nieśmiertelności w badaniach Mircea Eliadego, wybitnego religioznawcy i filozofa, przedstawił Jacek Kurek. W swoim referacie
- Dłonie („o wiecznym pragnieniu odwzajemnionej miłości”) nakreślił również twórczość artystyczną Marzeny Naliwajko.
Temat psychofizycznych aspektów ludzkiego dotyku i rolę, jaką pełni on w wychowywaniu dziecka przybliżyła Anna Porczyńska z Psychologicznego Centrum Leczenia Zaburzeń Emocji i Zachowania „Apsych”. Henryk Mercik, chorzowski konserwator zabytków,
mówił o przestrzeni śląskich miast, ich strukturze architektonicznej, a także jej głównych problemach, takich jak prymat ekonomii nad architekturą w projektowaniu budynków i przestrzeni. „Dotyk jako sensor odbioru dzieł sztuki”, referat wygłoszony przez Irmę Kozinę z Zakładu Historii Sztuki UŚ należał do jednych z najciekawszych. Przedstawiając sylwetki niewidomych malarzy prelegentka udowodniła, że wzrok nie musi być wyznacznikiem tworzenia dzieł malarskich.
Poruszające, pełnych osobistych doświadczeń było wystąpienie Barbary Kopczyńskiej ze Stowarzyszenia Opieki Hospicyjnej i Paliatywnej „HOSPICJUM” w Chorzowie. Referaty wygłosili również Krzysztof Wieczorek z Instytutu Filozofii UŚ, Krystyna Wojtynek-Musik z Instytutu Języków Romańskich i Translatoryki UŚ, Tadeusz Sławek z Katedry Literatury Porównawczej na Wydziale Filologicznym UŚ oraz ksiądz Jerzy Szymik.
- Myślę, że dotyk jest zmysłem pierwszym i najważniejszym. Poprzez dotykanie jesteśmy w stanie widzieć. Nie mówię tego jako naukowiec tylko jako człowiek, który żyje na świecie i uczestniczy w refleksji na ten temat. Jest rzeczą oczywistą, że dla ludzi niewidomych dotyk jest podstawowa formą percepcji, jeśli chodzi o sztuki wizualne, choć jak usłyszeliśmy, można też nauczyć się kolorów. Tak czy inaczej sztuka ma ogromne znaczenie dla przyswojenia sobie wiedzy o świecie. Sesja „W przestrzeni dotyku” jest tego typu doświadczeniem. Nauczmy się uwrażliwić na pewne rzeczy, o których nie wiemy, a które w nas są – podsumowuje J. Kurek.
Do udziału w sesji zaproszono wybitnych przedstawicieli wielu dyscyplin naukowych m.in. filozofii, historii, teologii, pedagogiki, psychologii, medycyny, architektury, językoznawstwa. Katarzyna Kwapisz-Osadnik z Instytutu Języków Romańskich i Translatoryki UŚ mówiła o języku jako miejscu oswajania przestrzeni. Krzysztof Maliszewski z Instytutu Pedagogiki UŚ opowiadał o roli nauczyciela, a Łukasz Michalski o dialektyce dotyku w tekstach Grzegorza Ciechowskiego. Rozważania na temat śmierci i nieśmiertelności w badaniach Mircea Eliadego, wybitnego religioznawcy i filozofa, przedstawił Jacek Kurek. W swoim referacie
- Dłonie („o wiecznym pragnieniu odwzajemnionej miłości”) nakreślił również twórczość artystyczną Marzeny Naliwajko.
Temat psychofizycznych aspektów ludzkiego dotyku i rolę, jaką pełni on w wychowywaniu dziecka przybliżyła Anna Porczyńska z Psychologicznego Centrum Leczenia Zaburzeń Emocji i Zachowania „Apsych”. Henryk Mercik, chorzowski konserwator zabytków,
mówił o przestrzeni śląskich miast, ich strukturze architektonicznej, a także jej głównych problemach, takich jak prymat ekonomii nad architekturą w projektowaniu budynków i przestrzeni. „Dotyk jako sensor odbioru dzieł sztuki”, referat wygłoszony przez Irmę Kozinę z Zakładu Historii Sztuki UŚ należał do jednych z najciekawszych. Przedstawiając sylwetki niewidomych malarzy prelegentka udowodniła, że wzrok nie musi być wyznacznikiem tworzenia dzieł malarskich.
Poruszające, pełnych osobistych doświadczeń było wystąpienie Barbary Kopczyńskiej ze Stowarzyszenia Opieki Hospicyjnej i Paliatywnej „HOSPICJUM” w Chorzowie. Referaty wygłosili również Krzysztof Wieczorek z Instytutu Filozofii UŚ, Krystyna Wojtynek-Musik z Instytutu Języków Romańskich i Translatoryki UŚ, Tadeusz Sławek z Katedry Literatury Porównawczej na Wydziale Filologicznym UŚ oraz ksiądz Jerzy Szymik.
- Myślę, że dotyk jest zmysłem pierwszym i najważniejszym. Poprzez dotykanie jesteśmy w stanie widzieć. Nie mówię tego jako naukowiec tylko jako człowiek, który żyje na świecie i uczestniczy w refleksji na ten temat. Jest rzeczą oczywistą, że dla ludzi niewidomych dotyk jest podstawowa formą percepcji, jeśli chodzi o sztuki wizualne, choć jak usłyszeliśmy, można też nauczyć się kolorów. Tak czy inaczej sztuka ma ogromne znaczenie dla przyswojenia sobie wiedzy o świecie. Sesja „W przestrzeni dotyku” jest tego typu doświadczeniem. Nauczmy się uwrażliwić na pewne rzeczy, o których nie wiemy, a które w nas są – podsumowuje J. Kurek.
Krzysztof Leśniak
Reklama: