Znamy laureatów nagrody prezydenta w dziedzienie kultury

Marta Tadla - kategoria osiągnięć twórczych

Aktorka, wokalistka, absolwentka Studium dla Aktorów Lalkarzy w Będzinie. Zadebiutowała w będzińskim Teatrze Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana, gdzie pracowała w latach 1989-1996. Od 1996 roku aktorka Teatru Rozrywki w Chorzowie.

Jest laureatką dwóch Złotych Masek: za rolę Macochy w „Kopciuszku” według Brzechwy w Teatrze Dzieci Zagłębia w Będzinie (1991) i za znakomite wykonanie piosenek Gershwina w widowisku „Gershwin” z Teatru Rozrywki (1997). Ponadto, otrzymała nagrodę im. Leny Starke, nagrodę Prezydenta Miasta Gdyni za rolę Annasza / Kapłana w „Jesus Christ Superstar” z repertuaru Teatru Rozrywki w Chorzowie na II Festiwalu Teatrów Muzycznych w Gdyni oraz wyróżnienie za rolę drugoplanową w musicalu „Oliver” na III Festiwalu Teatrów Muzycznych w Gdyni.

Na deskach chorzowskiej sceny stworzyła znakomite kreacje m.in. w takich spektaklach jak „Skrzypek na dachu”, „Człowiek z La Manchy”, „KRZYK według Jacka Kaczmarskiego”, „West Side Story”, „Rękopis znaleziony w Saragossie”. 
Gościnnie występowała w Gliwickim Teatrze Muzycznym, współpracowała z Marianem Makulą, jest członkinią kabaretu „Moherowe Berety”.

Jej niezwykła, jazzowo-swingująca barwa głosu gwarantuje jej stały udział w koncertach rozrywkowych i sylwestrowych Teatru Rozrywki. Dzięki swemu talentowi i muzykalności cieszy się wciąż rosnącą popularnością wśród widzów. W 2016 roku przygotowała swój pierwszy recital autorski „Takiej miłości Wam życzę”, w którym zebrała najpiękniejsze polskie piosenki, prezentując je w nowych aranżacjach i unikalnym wykonaniu.

W swoim dorobku artystycznym Marta Tadla ma także udział w produkcjach telewizyjnych, takich jak seriale „Głęboka woda” czy „Układ warszawski”. Brała udział w cyklicznych programach dla dzieci „Cukierenka dziadka Benka” i „Koszałek Opałek” emitowanych na antenie ogólnopolskiej TVP3, a także w Telewizji Polonia i pasmach regionalnych TVP Katowice i TVP Olsztyn.

Doświadczenie w pracy aktora-lalkarza zaowocowało decyzją o założeniu w 2010 roku Dziecięcego Teatru Lalki i Aktora „Gaduły” działającego w Starochorzowskim Domu Kultury – oddziale Chorzowskiego Centrum Kultury. Wraz ze swoimi wychowankami Marta Tadla stworzyła piękne spektakle prezentujące niezwykle wysoki poziom artystyczny - „Bajki Pana Perrault”, „Jaś i Małgosia”, „Zakochani”, „Kopciuszek”, „Pchła Szachrajka”, „Bajka o łaciatym słoniu” czy „Pastorałka”.

Kwartet smyczkowy Altra Volta - kategoria osiągnięć twórczych

To jeden z najbardziej wszechstronnych zespołów, wykonujący muzykę klasyczną, współczesną, filmową, folkową, rozrywkową i improwizowaną. Kwartet obchodzi w tym roku jubileusz 20-lecia istnienia. Tworzą go skrzypkowie Jacek Dzwonowski i Leszek Sojka, altowiolistka Aleksandra Marko-Lech i wiolonczelista Michał Lech – absolwenci Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.

Po opuszczeniu murów uczelni, nabyciu doświadczenia scenicznego i wzbogaceniu repertuaru kwartet wkroczył na ścieżkę koncertową, dając się poznać festiwalowej publiczności w kraju i za granicą. Muzycznym szlakiem kwartet smyczkowy Altra Volta przemierzył trzy kontynenty: Europę (Niemcy, Francja, Hiszpania, Włochy, Watykan, Szwajcaria, Turcja, Litwa, Szwecja, Holandia), Afrykę (Egipt) i Azję (Indie, Sri Lanka).

Do najcenniejszych spośród koncertowych doświadczeń kwartetu zaliczyć należy niewątpliwie udział w festiwalach „Szalone Dni Muzyki” i „Ogrody Muzyczne Chopina” w Warszawie oraz Międzynarodowy Festiwal „La Nuit de la Voix” w Paryżu. Wyjątkową przygodą był dla zespołu występ na planie filmu „Z odzysku” Sławomira Fabickiego, który otrzymał wyróżnienie na festiwalu w Cannes 2006 i był polskim kandydatem do Oscara.

Kwartet ma też na swym koncie nagrania dla Telewizji Mezzo, Francuskiego Radia Classique, Polskiego Radia Opole oraz dla Radia Watykańskiego. W ramach obchodów Roku Chopinowskiego kwartet Altra Volta, wraz z Zespołem Śpiewaków Miasta Katowice „Camerata Silesia”, dokonał prawykonania utworu „Sept Humoresques” Regisa Campo. Utwór ten wykonano w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej, na dziedzińcu Zamku Królewskiego w Warszawie, a także w Opera Comique w Paryżu.

Zespół współpracuje też ze znakomitym polskim artystą jazzowym i rozrywkowym Stanisławem Soyką, towarzysząc mu w projektach „Soyka po Śląsku” (autorskie opracowania ludowych pieśni śląskich) oraz „Pasja Szczecińska”. Kwartet chętnie angażuje się w projekty muzyczne Teatru A, towarzysząc aktorom podczas spektakli „Oratorium Benedicti”, „Apokalipsa” i „Pelikan”. W 2012 roku zespół opracował i wykonał premierowo program „8 pór roku w Chorzowie”, na podstawie dzieł Antonio Vivaldiego i Astora Piazzolli.

Od lat aktywnie współpracuje z Miejskim Domem Kultury „Batory” oraz Wydziałem Kultury, Sportu i Turystyki. 

Chór mieszany "Lutnia"  - kategoria upowszechniania kultury

Towarzystwo Śpiewacze „Lutnia” założone zostało w maju 1908 roku jako sekcja śpiewacza Kółka Towarzyskiego, jednego z najbardziej zasłużonych polskich stowarzyszeń kulturalnych w Królewskiej Hucie.

W swych początkach „Lutnia” miała istotny wpływ na kształtowanie zamiłowania do śpiewu zbiorowego. Przyczyniła się do rozwoju polskiej chóralistyki, a przede wszystkim stwarzała możliwości manifestowania polskiej pieśni i muzyki, wyrażając tym samym tęsknotę za odrodzeniem Polski i przywróceniem jej Śląska.

Współpracowała z organizacjami polskimi działającymi na niwie narodowej nie tylko w obrębie miasta. Tuż przed drugą wojną światową chorzowska „Lutnia” została wyróżniona nadaniem Srebrnej Odznaki Honorowej Zjednoczenia Polskich Związków Śpiewaczych i Muzycznych.

Reaktywowany po II wojnie światowej zespół borykał się z rozmaitymi trudnościami. W roku 1957 pomogła je rozwiązać dyrekcja Huty „Kościuszko”, przyjmując chórzystów pod dach Zakładowego Domu Kultury. W latach 1960-1985 chór „Lutnia” uchodził za najlepszy w kraju.

W latach 1989-1993 historia się powtórzyła. Chór, który powrócił do dawnej nazwy - „Lutnia”, znów borykał się z trudnościami lokalowymi i finansowymi. W 1994 roku Huta „Kościuszko” definitywnie zlikwidowała Dom Kultury oraz wszelkie zespoły. Dzięki usilnym staraniom długoletnich działaczy chóru zespołowi udało się uzyskać pomoc władz Chorzowa. Po kilku przeprowadzkach, z początkiem 2008 roku, chór znalazł lokum w budynku Chorzowskiego Centrum Kultury i tu prowadzi aktywną działalność do dziś, pozostając jedną z najstarszych organizacji kulturalnych z polskim rodowodem w Chorzowie i regionie.

W roku 2013 podczas Jubileuszu 105-lecia istnienia Chóru, zespół odebrał z rąk Prezydenta Miasta replikę historycznego sztandaru Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia”, z roku 1913. Oryginalny sztandar towarzyszył zespołowi do 1939 roku. Po latach został odnaleziony i w 1964 roku stał się eksponatem Muzeum w Chorzowie, gdzie przechowywany jest do dziś.